بسم الله الرحمن الرحیم

"مرگ خیلی قشنگه دخترم. هر روز صبح از نزدیک لمسش می کنم و این باعث می شه که دیگه فکر دروغ گفتن و خود بزرگی بینی رو فراموش کنم. دیگه دلم نمی خواد پای حرفهای خاله زنکی دیگران بشینم. محیط اینجا آدمو بی قید دنیا می کنه. به نظرم دنیا ارزش نداره و آدم حالت مسافر را داره. اصلا می خوام اصل مطلبو بگم؛ به دنیا وابسته نیستم و هر لحظه مرگ را حس می کنم."

این حرف دل یکی از غسالان در غسالخانه بهشت زهراست. تا حالا رفتید غسالخونه؟ اونجا خیلی سرده... بوی کافور... صدای چکه های آب...
بالاخره یه روزی هم نوبت ما میرسه که روی سنگ غسالخونه باشیم. تصورش خیلی سخته. وقتی این مطلب رو خوندم، به این خانم حسودی ام شد. خوش بحالش که هر لحظه مرگ رو حس میکنه